16°C
Ανάμεσα στον Μακρυγιαλό και τον Γούδουρα, σκαρφαλωμένη στους βράχους δίπλα στην είσοδο του φαραγγιού των Περβολακίων, η Μονή Αγίου Ιωάννη Καψά ατενίζει από τα μέσα του 15ου αιώνα το Λιβυκό πέλαγος και το Κουφονήσι.
Σύμφωνα με άλλες πηγές η ίδρυση της μονής πάει ακόμα πιο πίσω, στον 13ο αιώνα.
Το σίγουρο είναι ότι μέχρι το 1841 η μονή αποτελούνταν από μια μικρή εκκλησία χτισμένη μέσα σε μια σπηλιά και λίγα κελιά. Από το 1841 όμως εγκαταστάθηκε εδώ ο Ιωσήφ Βιτσέντζος ή Γεροντογιάννης που έμελλε να αναστηλώσει τη μονή, να προσθέσει νέα κελιά και ένα επιπλέον κλίτος στο ναό και κυρίως να την κάνει διάσημη σε όλη την Κρήτη – και όχι μόνο.
Πρόκειται για μια μάλλον αμφιλεγόμενη προσωπικότητα με όχι και τόσο ενάρετο πρότερο βίο, που όμως μετά τον θάνατο της κόρης του άλλαξε πορεία ζωής και ήρθε εδώ στο μοναστήρι για να μονάσει. Οι πιστοί συνέρεαν σε πλήθη για να δουν από κοντά τον θαυματοποιό μοναχό (λέγεται μεταξύ άλλων ότι έβλεπε οράματα, θεράπευε ασθένειες, μέχρι και ότι περπατούσε στη θάλασσα ως το Κουφονήσι απέναντι). Οι πιστοί έφερναν μαζί τους και προσφορές τις οποίες ο Γεροντογιάννης αξιοποίησε για την ανάπτυξη του μοναστηριού.
Το έργο του Ιωσήφ Γεροντογιάννη συνέχισε και ο εγγονός του που πρόσθεσε κι άλλα κελιά, καλλιέργησε τα κτήματα και έφερε νερό στη μονή.
Στα χρόνια της Κατοχής η Μονή Καψά υπήρξε σημαντικό αντιστασιακό κέντρο, με Έλληνες και Άγγλους να καταφεύγουν σε αυτήν λίγο πριν φυγαδευτούν με υποβρύχια στην Αίγυπτο. Κατά συνέπεια οι Γερμανοί ανάγκασαν τον ηγούμενο της μονής (Ιλαρίων Συντυχάκη) καθώς και τους μοναχούς να εγκαταλείψουν το μοναστήρι.
Η Μονή Καψά που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο γιορτάζει κάθε χρόνο στις 29 Αυγούστου οπότε και συρρέουν πλήθη πιστών. Εκτός από την προνομιακή θέα, αξίζει να δει ο επισκέπτης και το εξαιρετικό ξυλόγλυπτο τέμπλο που έφτιαξε ο Χατζημηνάς το 1869 και αγιογράφησε ο Αντώνης Αλεξανδρίδης, το μωσαϊκό με βότσαλα της θάλασσας στο πάτωμα του ναού αλλά και την σπηλιά όπου ασκήτευσε ο Ιωσήφ Γεροντογιάννης και βρίσκεται μόλις 100 μ. από τη μονή.
Πρέπει να επισημανθεί ότι το ωράριο του επισκεπτηρίου της μονής όπως και οι κανόνες ένδυσης είναι πολύ αυστηροί και όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται στην είσοδο: «Η επίσκεψη γυναικών με ανδρική περιβολή απαγορεύεται».
Ενετική Περίοδος
Το Rural Greece είναι μια διαδικτυακή πύλη που συνδέει ταξιδιώτες με μοναδικούς προορισμούς και τοπικές επιχειρήσεις της υπαίθρου, προσφέροντας αυθεντικές εμπειρίες μέσα από δραστηριότητες που αναδεικνύουν τη φύση, τις παραδόσεις και τον πολιτισμό.
Για το Rural Greece η προσβασιμότητα είναι θεμελιώδης για την ενίσχυση της τουριστικής εμπειρίας χωρίς αποκλεισμούς. Ακολουθώντας τις αρχές της συμπερίληψης και της ισότητας, το Δίκτυο Τουρισμού Υπαίθρου epaithros και οι επιχειρήσεις-μέλη του εργάζονται συνεχώς για την ενίσχυση των παρεχόμενων τουριστικών υπηρεσιών, διασφαλίζοντας ότι όλοι οι επισκέπτες, έχουν την ευκαιρία να βιώσουν την αυθεντική ομορφιά της ελληνικής υπαίθρου.
Η αειφορία στον τουρισμό αναφέρεται σε έναν τρόπο ανάπτυξης του τουρισμού που σέβεται και προστατεύει το περιβάλλον, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει την τοπική οικονομία και διαφυλάσσει τις πολιτιστικές παραδόσεις. Στόχος του βιώσιμου τουρισμού είναι να προσφέρει μοναδικές και αυθεντικές εμπειρίες στους επισκέπτες, χωρίς να επιβαρύνει το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι οι τοπικές κοινότητες επωφελούνται από την τουριστική δραστηριότητα.
Αυτός ο τύπος τουρισμού βασίζεται σε τρεις πυλώνες:
Με την αειφορία στον τουρισμό, οι επισκέπτες μπορούν να ζήσουν αυθεντικές εμπειρίες, γνωρίζοντας ότι ο αντίκτυπος του τουρισμού στην περιοχή είναι θετικός και διαρκής για τις μελλοντικές γενιές.
Για το Rural Greece η τοπικότητα αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για την ανάπτυξη του βιώσιμου τουρισμού, καθώς προάγει την ισχυρή σύνδεση του τουριστικού προϊόντος με την τοπική κοινωνία, οικονομία και πολιτισμό. Μέσω της τοπικότητας, οι επισκέπτες αποκτούν την ευκαιρία να εξερευνήσουν αυθεντικά στοιχεία του προορισμού, όπως τα τοπικά προϊόντα, τις παραδόσεις και την κουλτούρα της περιοχής. Αυτό όχι μόνο ενισχύει την τοπική οικονομία, αλλά βοηθά και στη διατήρηση και ενίσχυση των τοπικών επιχειρήσεων, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και υποστηρίζοντας την ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων.
Επιπλέον, η τοπικότητα συμβάλλει στη βιωσιμότητα του τουριστικού τομέα, καθώς μειώνει τη χρήση πόρων από άλλες περιοχές και ενθαρρύνει τη χρήση τοπικών αγαθών και υπηρεσιών, περιορίζοντας το οικολογικό αποτύπωμα των τουριστικών δραστηριοτήτων. Έτσι, η ενσωμάτωση της τοπικότητας στις τουριστικές πρακτικές ενισχύει τη συνείδηση της αειφορίας, τόσο στους επισκέπτες όσο και στις τοπικές επιχειρήσεις, δημιουργώντας έναν πιο υπεύθυνο και αειφόρο τουριστικό προορισμό.
