17°C
Η Μονή Καλυβιανής βρίσκεται στη περιοχή Καλύβια, κοντά στις Μοίρες και τη Φαιστό και σε απόσταση 59 χλμ. από τη πόλη του Ηρακλείου. Η Μονή αφιερωμένη στην Παναγία, είναι μοναδική καθώς συνδύασε τη χριστιανική πιστή με την κοινωνική προσφορά.
Ο παλιός ναός ήταν του 14ου αιώνα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις και κατά τις συνήθειες της Ενετοκρατίας κάποιος φεουδάρχης έχτισε την εκκλησία της Παναγίας της Καλυβιανής. Ο ναός, από το 1821 που καταστράφηκε από τους Οθωμανούς και για πολλά χρόνια, έμεινε έρημος, για να επαναλειτουργήσει από το 1865 και μετά.
Σύμφωνα με το θρύλο, τη χρονιά εκείνη οι κάτοικοι της περιοχής βρήκαν μέσα στο παλιό, εγκαταλελειμμένο ναό μια παλιά εικόνα της Παναγίας, η οποία θεωρήθηκε θαυματουργή και το ίδιο το γεγονός χαρακτηρίστηκε σαν θαύμα. Οι πιστοί άρχισαν να συρρέουν κατά εκατοντάδες για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα, παρ’ όλες τις κακουχίες στις οποίες τους υποχρέωναν οι Οθωμανοί κατακτητές. Χαρακτηριστικά αναφέρεται πως τους ανάγκαζαν να στέκονται και να περιμένουν για ώρες κάτω από το καυτό ήλιο, απαγορεύοντας τους να ξεκουράζονται στη σκιά των δέντρων που υπήρχαν στη περιοχή. Παρ’ όλα αυτά οι πιστοί συνέχισαν να συρρέουν στο ναό της Παναγίας, του οποίου η φήμη ολοένα και αυξάνονταν.
Εν τέλει μετά την απελευθέρωση από τους Οθωμανούς ανοικοδομήθηκε ο νέος, μεγαλύτερος ναός που βλέπουμε και σήμερα, στον οποίο εκτίθεται και η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Τα κτίρια της σημερινής Μονής είναι πρόσφατα και κατασκευάστηκαν όταν ο μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας Τιμόθεος Παπουτσάκης δημιούργησε μια Χριστιανική Πολιτεία με κέντρο το Μοναστήρι κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Παράλληλα δημιουργήθηκαν και λειτουργούν Ορφανοτροφείο Θηλέων, Γηροκομείο, Οικοκυρική Σχολή, Ίδρυμα Νεανίδων, Σχολή Κοπτικής-Ραπτικής, δημοτικό σχολείο, τυπογραφείο, Εργαστήριο Υφαντικής, Πλεκτικής και Ιεροραπτικής, κ.α.
Πρόσφατα στο χώρο της μονής δημιουργήθηκε και λειτουργεί εκκλησιαστικό μουσείο.
Ενετική Περίοδος, Οθωμανική περίοδος
Το Rural Greece είναι μια διαδικτυακή πύλη που συνδέει ταξιδιώτες με μοναδικούς προορισμούς και τοπικές επιχειρήσεις της υπαίθρου, προσφέροντας αυθεντικές εμπειρίες μέσα από δραστηριότητες που αναδεικνύουν τη φύση, τις παραδόσεις και τον πολιτισμό.
Για το Rural Greece η προσβασιμότητα είναι θεμελιώδης για την ενίσχυση της τουριστικής εμπειρίας χωρίς αποκλεισμούς. Ακολουθώντας τις αρχές της συμπερίληψης και της ισότητας, το Δίκτυο Τουρισμού Υπαίθρου epaithros και οι επιχειρήσεις-μέλη του εργάζονται συνεχώς για την ενίσχυση των παρεχόμενων τουριστικών υπηρεσιών, διασφαλίζοντας ότι όλοι οι επισκέπτες, έχουν την ευκαιρία να βιώσουν την αυθεντική ομορφιά της ελληνικής υπαίθρου.
Η αειφορία στον τουρισμό αναφέρεται σε έναν τρόπο ανάπτυξης του τουρισμού που σέβεται και προστατεύει το περιβάλλον, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει την τοπική οικονομία και διαφυλάσσει τις πολιτιστικές παραδόσεις. Στόχος του βιώσιμου τουρισμού είναι να προσφέρει μοναδικές και αυθεντικές εμπειρίες στους επισκέπτες, χωρίς να επιβαρύνει το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι οι τοπικές κοινότητες επωφελούνται από την τουριστική δραστηριότητα.
Αυτός ο τύπος τουρισμού βασίζεται σε τρεις πυλώνες:
Με την αειφορία στον τουρισμό, οι επισκέπτες μπορούν να ζήσουν αυθεντικές εμπειρίες, γνωρίζοντας ότι ο αντίκτυπος του τουρισμού στην περιοχή είναι θετικός και διαρκής για τις μελλοντικές γενιές.
Για το Rural Greece η τοπικότητα αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για την ανάπτυξη του βιώσιμου τουρισμού, καθώς προάγει την ισχυρή σύνδεση του τουριστικού προϊόντος με την τοπική κοινωνία, οικονομία και πολιτισμό. Μέσω της τοπικότητας, οι επισκέπτες αποκτούν την ευκαιρία να εξερευνήσουν αυθεντικά στοιχεία του προορισμού, όπως τα τοπικά προϊόντα, τις παραδόσεις και την κουλτούρα της περιοχής. Αυτό όχι μόνο ενισχύει την τοπική οικονομία, αλλά βοηθά και στη διατήρηση και ενίσχυση των τοπικών επιχειρήσεων, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και υποστηρίζοντας την ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων.
Επιπλέον, η τοπικότητα συμβάλλει στη βιωσιμότητα του τουριστικού τομέα, καθώς μειώνει τη χρήση πόρων από άλλες περιοχές και ενθαρρύνει τη χρήση τοπικών αγαθών και υπηρεσιών, περιορίζοντας το οικολογικό αποτύπωμα των τουριστικών δραστηριοτήτων. Έτσι, η ενσωμάτωση της τοπικότητας στις τουριστικές πρακτικές ενισχύει τη συνείδηση της αειφορίας, τόσο στους επισκέπτες όσο και στις τοπικές επιχειρήσεις, δημιουργώντας έναν πιο υπεύθυνο και αειφόρο τουριστικό προορισμό.
