14°C
Βρίσκεται σε υψόμετρο 480 μ., σε απόσταση 32 χλμ. από το Ηράκλειο και είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πλουσιότερα μοναστήρια της Κρήτης. Αναπτύχθηκε κατά την περίοδο της Οθωμανικής περιόδου και είναι αφιερωμένο στον Αγ. Γεώργιο.
Αιτία για την μεγάλη ανάπτυξη του μοναστηριού ήταν μια επιδημία πανούκλας που μάστιζε την περιοχή το 1655 και έκανε τους ανθρώπους να πεθαίνουν κατά χιλιάδες. Οι ντόπιοι, θεωρώντας τον Άγιο Γεώργιο ως προστάτη άγιο τους, άρχισαν να του αφιερώνουν χρήματα και περιουσίες.
Η δομή της μονής θυμίζει τη λαϊκή κρητική αρχιτεκτονική του 17ου αι. με ανεξάρτητα κελιά, χτισμένα το ένα δίπλα στο άλλο. Η Τράπεζα βρίσκεται δυτικά του ναού, όπως και το ηγουμενείο. Το κενό των πληροφοριών που αφορούν την ίδρυση της έρχεται να καλύψει η λαϊκή παράδοση που με θρύλους και παραδόσεις προσδίδει στη μονή μια μεταφυσική αίγλη.
Τα χειρόγραφα που σώζονται από το 18ο αι. και μετά, αποδεικνύουν ότι αυτή είναι η μεγαλύτερη περίοδος ακμής για τη μονή κατά την οποία υπήρξε ένα από τα σπουδαιότερα πνευματικά κέντρα του νησιού.
Στην επανάσταση του 1821 πρόσφερε τα πολύτιμα κειμήλια που διέθετε προκειμένου να αγοραστούν όπλα για τον αγώνα της ανεξαρτησίας. Στην επανάσταση όμως σκοτώθηκαν 18 καλόγεροι και το μοναστήρι ερημώθηκε. Ο ναός ανοικοδομήθηκε επί Αιγυπτιοκρατίας, όταν ο Μωχάμεντ Άλι έλαβε φιλελεύθερα μέτρα διοίκησης για να αποφύγει τις επαναστάσεις. Αυτή την περίοδο η μονή συντηρούσε με την περιουσία της πολλά σχολεία στο νομό Ηρακλείου.
Στο μικρό μουσείο εκκλησιαστικής τέχνης σήμερα ο επισκέπτης μπορεί να δει εικόνες, ιερά κειμήλια, καθώς και χειρόγραφα από το 18ο αιώνα που περιέχουν, εκτός από τα κείμενα, ωραίες εικονογραφήσεις. Πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης τα χειρόγραφα με ύμνους προς τον Άγιο, που προέρχονται από την περίοδο της οθωμανικής κατοχής. Με τους ύμνους αυτούς οι πιστοί ζητούσαν τη βοήθεια του Αγίου για την εξάλειψη της πανούκλας, αλλά και των τουρκικών επιδρομών.
Σήμερα εξακολουθεί να ζει εδώ μεγάλος αριθμός μοναχών, πράγμα που αποδεικνύει την επιβίωση της μοναστικής παράδοσης στην Κρήτη.
Ενετική Περίοδος, Οθωμανική περίοδος
Το Rural Greece είναι μια διαδικτυακή πύλη που συνδέει ταξιδιώτες με μοναδικούς προορισμούς και τοπικές επιχειρήσεις της υπαίθρου, προσφέροντας αυθεντικές εμπειρίες μέσα από δραστηριότητες που αναδεικνύουν τη φύση, τις παραδόσεις και τον πολιτισμό.
Για το Rural Greece η προσβασιμότητα είναι θεμελιώδης για την ενίσχυση της τουριστικής εμπειρίας χωρίς αποκλεισμούς. Ακολουθώντας τις αρχές της συμπερίληψης και της ισότητας, το Δίκτυο Τουρισμού Υπαίθρου epaithros και οι επιχειρήσεις-μέλη του εργάζονται συνεχώς για την ενίσχυση των παρεχόμενων τουριστικών υπηρεσιών, διασφαλίζοντας ότι όλοι οι επισκέπτες, έχουν την ευκαιρία να βιώσουν την αυθεντική ομορφιά της ελληνικής υπαίθρου.
Η αειφορία στον τουρισμό αναφέρεται σε έναν τρόπο ανάπτυξης του τουρισμού που σέβεται και προστατεύει το περιβάλλον, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει την τοπική οικονομία και διαφυλάσσει τις πολιτιστικές παραδόσεις. Στόχος του βιώσιμου τουρισμού είναι να προσφέρει μοναδικές και αυθεντικές εμπειρίες στους επισκέπτες, χωρίς να επιβαρύνει το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι οι τοπικές κοινότητες επωφελούνται από την τουριστική δραστηριότητα.
Αυτός ο τύπος τουρισμού βασίζεται σε τρεις πυλώνες:
Με την αειφορία στον τουρισμό, οι επισκέπτες μπορούν να ζήσουν αυθεντικές εμπειρίες, γνωρίζοντας ότι ο αντίκτυπος του τουρισμού στην περιοχή είναι θετικός και διαρκής για τις μελλοντικές γενιές.
Για το Rural Greece η τοπικότητα αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για την ανάπτυξη του βιώσιμου τουρισμού, καθώς προάγει την ισχυρή σύνδεση του τουριστικού προϊόντος με την τοπική κοινωνία, οικονομία και πολιτισμό. Μέσω της τοπικότητας, οι επισκέπτες αποκτούν την ευκαιρία να εξερευνήσουν αυθεντικά στοιχεία του προορισμού, όπως τα τοπικά προϊόντα, τις παραδόσεις και την κουλτούρα της περιοχής. Αυτό όχι μόνο ενισχύει την τοπική οικονομία, αλλά βοηθά και στη διατήρηση και ενίσχυση των τοπικών επιχειρήσεων, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και υποστηρίζοντας την ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων.
Επιπλέον, η τοπικότητα συμβάλλει στη βιωσιμότητα του τουριστικού τομέα, καθώς μειώνει τη χρήση πόρων από άλλες περιοχές και ενθαρρύνει τη χρήση τοπικών αγαθών και υπηρεσιών, περιορίζοντας το οικολογικό αποτύπωμα των τουριστικών δραστηριοτήτων. Έτσι, η ενσωμάτωση της τοπικότητας στις τουριστικές πρακτικές ενισχύει τη συνείδηση της αειφορίας, τόσο στους επισκέπτες όσο και στις τοπικές επιχειρήσεις, δημιουργώντας έναν πιο υπεύθυνο και αειφόρο τουριστικό προορισμό.
