15°C
Η μονή Αρκαδίου είναι ίσως το πιο γνωστό μοναστήρι της Κρήτης και σε αυτό συνέβαλε το ολοκαύτωμα του 1866. Ωστόσο η σπουδαία ιστορία του δεν είναι ο μόνος λόγος για να το επισκεφτεί κανείς.
Η τοποθεσία του και η εντυπωσιακή αρχιτεκτονική του το κάνουν ακόμα πιο ξεχωριστό και προσδίδουν στο δέος που νιώθει κανείς τη στιγμή που διασχίζει την πύλη του.
Το μοναστήρι κυριαρχεί σ’ ένα χαμηλό, καταπράσινο οροπέδιο στην ενδοχώρα του Ρεθύμνου και απέχει 23 χλμ από την πόλη. Είναι ένα μεγάλο συγκρότημα φρουριακής μορφής που χτίστηκε την τελευταία περίοδο της Ενετοκρατίας. Στο κεντρικό κτίριο, εκτός από τα κελιά των μοναχών, υπήρχαν οι αποθήκες, οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας των αγροτικών προϊόντων, ακόμη και οι στάβλοι. Έτσι δεν υπήρχε ανάγκη να βγαίνει κανείς από το φρούριο, πράγμα χρήσιμο σε περιόδους εντάσεων.
Η περίτεχνη κεντρική είσοδος ανοικοδομήθηκε τέσσερα μόλις χρόνια μετά την καταστροφή του 1866 και μας οδηγεί μέσα από το θολωτό πυλώνα στην εσωτερική αυλή. Μπροστά μας βλέπουμε τον εντυπωσιακό δίκλιτο ναό που είναι αφιερωμένος στους άγιους Κωνσταντίνο & Ελένη και στη Μεταμόρφωση του Σωτήρα και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά μνημεία της Κρητικής Αναγέννησης.
Ο ναός αποπερατώθηκε το 1587 και στην πρόσοψη του είναι εμφανής η διείσδυση των δυτικών αρχιτεκτονικών ρευμάτων στην Κρήτη τον 16ο και 17ο αιώνα. Στη νοτιοδυτική πλευρά του μπορούμε να δούμε ακόμα και σήμερα ένα μισοκαμένο κομμάτι τέμπλου που σώθηκε από το Ολοκαύτωμα του 1866. Ο περίβολος είναι άνετος και ευρύχωρος, οι θολωτοί διάδρομοι με τις επάλληλες στοές διατηρούν την παλιά τους λαμπρότητα και τα κελιά στις τρεις πλευρές της μονής μαζί με τους κοινόχρηστους χώρους στη Βόρεια εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη για τη λιτότητα τους.
Η ιστορία της μονής αρχίζει από τα χρόνια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Το όνομα της το πήρε πιθανότατα από κάποιο μοναχό με το όνομα Αρκάδιος που ήταν και ιδρυτής της.
Από το 16ο αιώνα κι έπειτα η μονή ήταν σπουδαίο πνευματικό κέντρο: οι μοναχοί αντέγραφαν εκκλησιαστικά κυρίως βιβλία, υπήρχε πλούσια βιβλιοθήκη με έργα αρχαίων συγγραφέων, ενώ λειτουργούσε και σχολείο. Η τουρκική κατάκτηση ανέστειλε για λίγο την πνευματική του δραστηριότητα, αλλά γρήγορα κατάφερε να συνέλθει και να αποσπάσει ένα μοναδικό προνόμιο για ελληνικό μοναστήρι. Οι Τούρκοι επέτρεψαν, κατ’ εξαίρεση με ό,τι ίσχυε για τα άλλα χριστιανικά μνημεία, να χρησιμοποιεί τις καμπάνες του.
Εκτός από το πνευματικό του έργο, η προσφορά του Αρκαδίου στους απελευθερωτικούς αγώνες του νησιού υπήρξε τεράστια.
Το Νοέμβριο του 1866 τα τουρκικά στρατεύματα πολιόρκησαν στενά τη μονή μέσα στην οποία ήταν κλεισμένα 700 γυναικόπαιδα και 260 Κρήτες πολεμιστές, μετά την άρνηση του Ηγούμενου να παραδοθεί. Έπειτα από διήμερη πολιορκία, κι ενώ τα τείχη «έπεφταν», γυναικόπαιδα και πολεμιστές με αρχηγό τον Κωνσταντίνο Γιαμπουδάκη συγκεντρώθηκαν στην πυριτιδαποθήκη της μονής, της έβαλαν φωτιά και την τίναξαν στον αέρα παίρνοντας μαζί τους στον θάνατο και αρκετούς Τούρκους.
Αυτό το γεγονός θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα στην ιστορία της Κρήτης και ήταν ο λόγος που η UNESCO ανακήρυξε το Αρκάδι ως Ευρωπαϊκό Μνημείο Ελευθερίας.
Στο μουσείο της μονής σήμερα μπορείτε να δείτε ωραίες εικόνες και ενθυμήματα από το Ολοκαύτωμα του 1866 και στον περίβολο μπορείτε να παρατηρήσετε το τούρκικο βόλι που βρίσκεται ακόμη καρφωμένο στον κορμό ενός πανάρχαιου κυπαρισσιού.
Ενετική Περίοδος
Το Rural Greece είναι μια διαδικτυακή πύλη που συνδέει ταξιδιώτες με μοναδικούς προορισμούς και τοπικές επιχειρήσεις της υπαίθρου, προσφέροντας αυθεντικές εμπειρίες μέσα από δραστηριότητες που αναδεικνύουν τη φύση, τις παραδόσεις και τον πολιτισμό.
Για το Rural Greece η προσβασιμότητα είναι θεμελιώδης για την ενίσχυση της τουριστικής εμπειρίας χωρίς αποκλεισμούς. Ακολουθώντας τις αρχές της συμπερίληψης και της ισότητας, το Δίκτυο Τουρισμού Υπαίθρου epaithros και οι επιχειρήσεις-μέλη του εργάζονται συνεχώς για την ενίσχυση των παρεχόμενων τουριστικών υπηρεσιών, διασφαλίζοντας ότι όλοι οι επισκέπτες, έχουν την ευκαιρία να βιώσουν την αυθεντική ομορφιά της ελληνικής υπαίθρου.
Η αειφορία στον τουρισμό αναφέρεται σε έναν τρόπο ανάπτυξης του τουρισμού που σέβεται και προστατεύει το περιβάλλον, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει την τοπική οικονομία και διαφυλάσσει τις πολιτιστικές παραδόσεις. Στόχος του βιώσιμου τουρισμού είναι να προσφέρει μοναδικές και αυθεντικές εμπειρίες στους επισκέπτες, χωρίς να επιβαρύνει το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι οι τοπικές κοινότητες επωφελούνται από την τουριστική δραστηριότητα.
Αυτός ο τύπος τουρισμού βασίζεται σε τρεις πυλώνες:
Με την αειφορία στον τουρισμό, οι επισκέπτες μπορούν να ζήσουν αυθεντικές εμπειρίες, γνωρίζοντας ότι ο αντίκτυπος του τουρισμού στην περιοχή είναι θετικός και διαρκής για τις μελλοντικές γενιές.
Για το Rural Greece η τοπικότητα αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για την ανάπτυξη του βιώσιμου τουρισμού, καθώς προάγει την ισχυρή σύνδεση του τουριστικού προϊόντος με την τοπική κοινωνία, οικονομία και πολιτισμό. Μέσω της τοπικότητας, οι επισκέπτες αποκτούν την ευκαιρία να εξερευνήσουν αυθεντικά στοιχεία του προορισμού, όπως τα τοπικά προϊόντα, τις παραδόσεις και την κουλτούρα της περιοχής. Αυτό όχι μόνο ενισχύει την τοπική οικονομία, αλλά βοηθά και στη διατήρηση και ενίσχυση των τοπικών επιχειρήσεων, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και υποστηρίζοντας την ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων.
Επιπλέον, η τοπικότητα συμβάλλει στη βιωσιμότητα του τουριστικού τομέα, καθώς μειώνει τη χρήση πόρων από άλλες περιοχές και ενθαρρύνει τη χρήση τοπικών αγαθών και υπηρεσιών, περιορίζοντας το οικολογικό αποτύπωμα των τουριστικών δραστηριοτήτων. Έτσι, η ενσωμάτωση της τοπικότητας στις τουριστικές πρακτικές ενισχύει τη συνείδηση της αειφορίας, τόσο στους επισκέπτες όσο και στις τοπικές επιχειρήσεις, δημιουργώντας έναν πιο υπεύθυνο και αειφόρο τουριστικό προορισμό.
