18°C
Η μονή Αγκαράθου είναι αφιερωμένη στην Παναγία και βρίσκεται σ’ ένα πετρώδες ύψωμα ανάμεσα στα χωριά Σγουροκεφάλι και Σαμπάς, σε απόσταση 23 χλμ. από το Ηράκλειο.
Ο χρόνος ίδρυσης της δεν είναι εξακριβωμένος. Πρόκειται όμως για ένα από τα παλιότερα μοναστήρια της Κρήτης και δεν αποκλείεται να ιδρύθηκε στα χρόνια της Β’ Βυζαντινής περιόδου.
Αρχικά ήταν ένα μικρό μοναστήρι που ανήκε στην παλιά κρητική οικογένεια των Καλλέργων το οποίο στην συνέχεια αναπτύχθηκε με τη βοήθεια μιας σειράς σημαντικών ηγουμένων.
Στα μέσα του 16ου αι. άρχισε να οχυρώνεται και να αποκτά φρουριακή μορφή. Τα στοιχεία που σώζονται σήμερα από το παλιό φρουριακό συγκρότημα είναι οι δύο πύλες και τα θολοσκεπή κτίρια των παλιών βορδοναρείων. Κατά την Ενετοκρατία υπήρξε φυτώριο παιδείας σπουδαίων εκκλησιαστικών ανδρών. Ενδεικτικά από δω πέρασαν ως μοναχοί ή ηγούμενοι οι Κύριλλος Λούκαρις, Μελέτιος Πηγάς, Σιλβέστρος ο Κρης.
Σπουδαίο ρόλο έπαιξε η μονή και κατά την περίοδο της τουρκικής πολιορκίας. Ο τότε ηγούμενος της Αθανάσιος Χριστόφορος το 1646 σχημάτισε επαναστατικό σώμα που αντιστάθηκε γενναία στους Τούρκους. Σύμφωνα με μαρτυρίες, έκοψε τα κεφάλια πολλών Τούρκων και σχημάτισε αψίδα για να περάσει ο Ενετός στρατηγός Ντολφίν.
Η πνευματική ύφεση ήρθε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, όταν τίποτα πλέον δε θύμιζε το παλιό κέντρο παιδείας και πολιτισμού. Έπειτα, στην επανάσταση του 1821 οι Τούρκοι έσφαξαν τους μοναχούς και έβαλαν φωτιά στα κτίρια. Σχολείο ιδρύθηκε ξανά μετά το 1860, όπου φοιτούσαν τα παιδιά της περιοχής, ενώ κατά την επανάσταση του 1866 έγινε ορμητήριο αγωνιστών.
Τελικά ο ναός ανοικοδομήθηκε το 1894 και με το τέλος της Τουρκοκρατίας άρχισε μια νέα περίοδος ακμής. Τα τελευταία χρόνια εγκαταστάθηκαν στο μοναστήρι νέοι, μορφωμένοι μοναχοί, πτυχιούχοι πανεπιστημιακών σχολών και ξαναβρήκε την παλιά του αίγλη.
Στα αξιοθέατα της μονής συμπεριλαμβάνονται τα σωζόμενα τμήματα του παλιού μοναστηριού, ο ναός με τις σύγχρονες τοιχογραφίες που απεικονίζουν Κρητικούς αγίους και η περίφημη «ρογδιά της Αγκαράθου». Σύμφωνα με την παράδοση, κάτω από το δέντρο βρέθηκε η εικόνα της Παναγίας εξαιτίας της οποίας χτίστηκε η μονή και γι’ αυτό το λόγο το δέντρο θεωρείται ιερό.
Πρόκειται για ένα κατάλοιπο της λατρείας των ιερών δέντρων που υπήρχε στην προχριστιανική Κρήτη, το οποίο συναντάται και σε άλλα μοναστήρια και τόπους λατρείας στο νησί.
Β Βυζαντινή Περίοδος, Ενετική Περίοδος
Το Rural Greece είναι μια διαδικτυακή πύλη που συνδέει ταξιδιώτες με μοναδικούς προορισμούς και τοπικές επιχειρήσεις της υπαίθρου, προσφέροντας αυθεντικές εμπειρίες μέσα από δραστηριότητες που αναδεικνύουν τη φύση, τις παραδόσεις και τον πολιτισμό.
Για το Rural Greece η προσβασιμότητα είναι θεμελιώδης για την ενίσχυση της τουριστικής εμπειρίας χωρίς αποκλεισμούς. Ακολουθώντας τις αρχές της συμπερίληψης και της ισότητας, το Δίκτυο Τουρισμού Υπαίθρου epaithros και οι επιχειρήσεις-μέλη του εργάζονται συνεχώς για την ενίσχυση των παρεχόμενων τουριστικών υπηρεσιών, διασφαλίζοντας ότι όλοι οι επισκέπτες, έχουν την ευκαιρία να βιώσουν την αυθεντική ομορφιά της ελληνικής υπαίθρου.
Η αειφορία στον τουρισμό αναφέρεται σε έναν τρόπο ανάπτυξης του τουρισμού που σέβεται και προστατεύει το περιβάλλον, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει την τοπική οικονομία και διαφυλάσσει τις πολιτιστικές παραδόσεις. Στόχος του βιώσιμου τουρισμού είναι να προσφέρει μοναδικές και αυθεντικές εμπειρίες στους επισκέπτες, χωρίς να επιβαρύνει το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι οι τοπικές κοινότητες επωφελούνται από την τουριστική δραστηριότητα.
Αυτός ο τύπος τουρισμού βασίζεται σε τρεις πυλώνες:
Με την αειφορία στον τουρισμό, οι επισκέπτες μπορούν να ζήσουν αυθεντικές εμπειρίες, γνωρίζοντας ότι ο αντίκτυπος του τουρισμού στην περιοχή είναι θετικός και διαρκής για τις μελλοντικές γενιές.
Για το Rural Greece η τοπικότητα αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για την ανάπτυξη του βιώσιμου τουρισμού, καθώς προάγει την ισχυρή σύνδεση του τουριστικού προϊόντος με την τοπική κοινωνία, οικονομία και πολιτισμό. Μέσω της τοπικότητας, οι επισκέπτες αποκτούν την ευκαιρία να εξερευνήσουν αυθεντικά στοιχεία του προορισμού, όπως τα τοπικά προϊόντα, τις παραδόσεις και την κουλτούρα της περιοχής. Αυτό όχι μόνο ενισχύει την τοπική οικονομία, αλλά βοηθά και στη διατήρηση και ενίσχυση των τοπικών επιχειρήσεων, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και υποστηρίζοντας την ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων.
Επιπλέον, η τοπικότητα συμβάλλει στη βιωσιμότητα του τουριστικού τομέα, καθώς μειώνει τη χρήση πόρων από άλλες περιοχές και ενθαρρύνει τη χρήση τοπικών αγαθών και υπηρεσιών, περιορίζοντας το οικολογικό αποτύπωμα των τουριστικών δραστηριοτήτων. Έτσι, η ενσωμάτωση της τοπικότητας στις τουριστικές πρακτικές ενισχύει τη συνείδηση της αειφορίας, τόσο στους επισκέπτες όσο και στις τοπικές επιχειρήσεις, δημιουργώντας έναν πιο υπεύθυνο και αειφόρο τουριστικό προορισμό.
