20°C
Βρίσκεται στο ακρωτήρι Μελέχα Κυδωνίας στους πρόποδες της βουνοκορφής Τζομπόμυλος, σ’ ένα τοπίο κατάφυτο από ελαιώνες, αμπέλια και κυπαρίσσια. Απέχει 16,5 χλμ από τα Χανιά.
Φτάνοντας στη μονή, ο επισκέπτης αντιλαμβάνεται αμέσως γιατί αρχιτεκτονικά αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα δείγματα της Κρητικής Αναγέννησης.
Σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε από τους αδερφούς Ιερεμία και Λαυρέντιο της παλιάς Βενετσιάνικης οικογένειας των Τζαγκαρόλων, που ήταν μοναχοί στο κοντινό μοναστήρι Γουβερνέτο και αποχώρησαν μετά από προστριβές με τους άλλους καλόγερους. Για το κτίσιμο της καινούριας μονής αφιέρωσαν μεγάλες εκτάσεις οι κτηματίες του Ακρωτηρίου, ο δε Ιερεμίας ταξίδεψε στο Άγιο Όρος για να αντιγράψει τα σχέδια για το χτίσιμο της Μονής.
Το 1637 ο Ιερεμίας πεθαίνει και ο Λαυρέντιος συνεχίζει το χτίσιμο. Η μονή προόδευσε και σύντομα απέκτησε τεράστια αγροτική περιουσία από δωρεές, αλλά κυρίως από αγορές.
Κατά τις επαναστάσεις που ακολούθησαν είχε την τύχη των περισσότερων μονών. Στην επανάσταση του 1821 οι Τούρκοι την έκαψαν και ερημώθηκε για μερικά χρόνια, οπότε και χάθηκαν τα έγγραφα του αρχείου της. Στη συνέχεια όμως, το 1830, ανακαινίστηκε μετά από άδεια των τουρκικών αρχών. Το 1892 ιδρύθηκε εδώ το Ιεροδιδασκαλείο για την εκπαίδευση φημισμένων Ιερέων και διδασκάλων, το οποίο μετεξελίχτηκε σε Ιερατική Σχολή το 1930.
Η Μονή Αγίας Τριάδας είναι ίσως το πιο εντυπωσιακό μοναστηριακό συγκρότημα του τέλους της Βενετοκρατίας στην Κρήτη, εξαιτίας τόσο του μεγέθους όσο και της αρχιτεκτονικής μορφής της. Συνδυάζει στοιχεία της Ορθόδοξης μοναστηριακής πρακτικής με δυτικές αρχιτεκτονικές μορφές και έτσι εκφράζεται το πνεύμα της σύγκλισης ανάμεσα στα δύο δόγματα στο χώρο της Κρήτης.
Το συγκρότημα, που είναι φρουριακού τύπου, σχηματίζει ένα μεγάλο τετράπλευρο με το εντυπωσιακό Καθολικό στο κέντρο και δύο μικρά παρεκκλήσια, όπως συνηθίζεται στα ορθόδοξα μοναστήρια. Η αυστηρή συμμετρία και η χρήση μορφών από την κλασική αρχαιότητα είναι τα κυρίαρχα στοιχεία που το χαρακτηρίζουν. Οι ισόγειοι χώροι είναι προσπελάσιμοι από το εξωτερικό με τρεις τοξωτές εισόδους, διαταγμένες συμμετρικά στα άκρα και το κέντρο της δυτικής πτέρυγας.
Σήμερα η μονή λειτουργεί με επτά μοναχούς, οι οποίοι φροντίζουν για την καλή λειτουργία της και τη συντήρηση του διατηρητέου συγκροτήματος.
Στο μικρό μουσείο έχουν εκτεθεί τα λίγα σχετικά κειμήλια που διασώθηκαν από τις διαρκείς ιστορικές περιπέτειες της. Είναι κυρίως εικόνες, άμφια, ιερά σκεύη, λίγα χειρόγραφα, παλαίτυπα βιβλία, επίσημα έγγραφα.
Μετά την πυρπόληση της Μονής το 1821 διασώθηκαν ελάχιστα πράγματα, αλλά ανανεώθηκαν σχεδόν τα πάντα από τον κινητό εξοπλισμό της. Τα κυριότερα κειμήλια είναι ο Αγ. Ιωάννης ο Θεολόγος (16ος αι.), ο Αγ. Νικόλαος (α’ μισό του 17ου αι.), η Ζωοδόχος Πηγή (17ος αι.), ο Χριστός “Βασιλεύς της Δόξης”, η Δευτέρα Παρουσία και η εικόνα του Μυστηρίου της Εξομολόγησης (1885). Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα άμφια, ιδίως το κτητορικό επιτραχήλιο, που η παράδοση το αποδίδει στο Λαυρέντιο Τζαγκαρόλο, το Επιγονάτιο Γενναδίου, κέντημα πάνω σε κόκκινο μετάξι που παριστάνει τον Γεννάδιο, πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης, ο Πόλος Ωμοφορίου (β’ μισό του 17ου αι.), το Μεγάλο Ωμοφόριο (α μισό του 18ου αι.), ο αρχιερατικός σάκκος σε μωβ ύφασμα και ο ρωσικός επιτάφιος (β’ μισό 19ου αι.).
Ενετική Περίοδος
Το Rural Greece είναι μια διαδικτυακή πύλη που συνδέει ταξιδιώτες με μοναδικούς προορισμούς και τοπικές επιχειρήσεις της υπαίθρου, προσφέροντας αυθεντικές εμπειρίες μέσα από δραστηριότητες που αναδεικνύουν τη φύση, τις παραδόσεις και τον πολιτισμό.
Για το Rural Greece η προσβασιμότητα είναι θεμελιώδης για την ενίσχυση της τουριστικής εμπειρίας χωρίς αποκλεισμούς. Ακολουθώντας τις αρχές της συμπερίληψης και της ισότητας, το Δίκτυο Τουρισμού Υπαίθρου epaithros και οι επιχειρήσεις-μέλη του εργάζονται συνεχώς για την ενίσχυση των παρεχόμενων τουριστικών υπηρεσιών, διασφαλίζοντας ότι όλοι οι επισκέπτες, έχουν την ευκαιρία να βιώσουν την αυθεντική ομορφιά της ελληνικής υπαίθρου.
Η αειφορία στον τουρισμό αναφέρεται σε έναν τρόπο ανάπτυξης του τουρισμού που σέβεται και προστατεύει το περιβάλλον, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει την τοπική οικονομία και διαφυλάσσει τις πολιτιστικές παραδόσεις. Στόχος του βιώσιμου τουρισμού είναι να προσφέρει μοναδικές και αυθεντικές εμπειρίες στους επισκέπτες, χωρίς να επιβαρύνει το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι οι τοπικές κοινότητες επωφελούνται από την τουριστική δραστηριότητα.
Αυτός ο τύπος τουρισμού βασίζεται σε τρεις πυλώνες:
Με την αειφορία στον τουρισμό, οι επισκέπτες μπορούν να ζήσουν αυθεντικές εμπειρίες, γνωρίζοντας ότι ο αντίκτυπος του τουρισμού στην περιοχή είναι θετικός και διαρκής για τις μελλοντικές γενιές.
Για το Rural Greece η τοπικότητα αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για την ανάπτυξη του βιώσιμου τουρισμού, καθώς προάγει την ισχυρή σύνδεση του τουριστικού προϊόντος με την τοπική κοινωνία, οικονομία και πολιτισμό. Μέσω της τοπικότητας, οι επισκέπτες αποκτούν την ευκαιρία να εξερευνήσουν αυθεντικά στοιχεία του προορισμού, όπως τα τοπικά προϊόντα, τις παραδόσεις και την κουλτούρα της περιοχής. Αυτό όχι μόνο ενισχύει την τοπική οικονομία, αλλά βοηθά και στη διατήρηση και ενίσχυση των τοπικών επιχειρήσεων, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και υποστηρίζοντας την ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων.
Επιπλέον, η τοπικότητα συμβάλλει στη βιωσιμότητα του τουριστικού τομέα, καθώς μειώνει τη χρήση πόρων από άλλες περιοχές και ενθαρρύνει τη χρήση τοπικών αγαθών και υπηρεσιών, περιορίζοντας το οικολογικό αποτύπωμα των τουριστικών δραστηριοτήτων. Έτσι, η ενσωμάτωση της τοπικότητας στις τουριστικές πρακτικές ενισχύει τη συνείδηση της αειφορίας, τόσο στους επισκέπτες όσο και στις τοπικές επιχειρήσεις, δημιουργώντας έναν πιο υπεύθυνο και αειφόρο τουριστικό προορισμό.
