kastrosoudas_1000_500_01_0.jpg

Κάστρο Σούδας

Ο Καιρός τώρα

20°C

Στην είσοδο του μεγάλου κόλπου της Σούδας, βρίσκονται δύο μικρά νησάκια, οι «Λεύκες» της αρχαιότητας, τα οποία ελέγχουν την κίνηση των πλοίων από και προς το μεγάλο φυσικό λιμάνι. Πάνω στο μεγαλύτερο από τα δύο νησιά, αποφάσισαν οι Ενετοί να χτίσουν ισχυρό φρούριο για την προστασία του κόλπου από τα εχθρικά και πειρατικά πλοία.

Κάστρο Σούδας

Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1570 και ολοκληρώθηκαν το 1573, ενώ για τη κατασκευή του εφαρμόστηκε η πιο σύγχρονη για την εποχή οχυρωματική τεχνική. Το φρούριο ήταν εξοπλισμένο με 44 κανόνια και παρέμεινε απόρθητο, στη κυριαρχία των Ενετών, για μισό αιώνα μετά την κατάληψη της Κρήτης από τους Οθωμανούς.

Τα τείχη του φρουρίου το περιέβαλλαν σε όλη του την έκταση και εναλλάσσονταν, στα στρατηγικά τους σημεία, με ισχυρούς προμαχώνες. Στο εσωτερικό του υπήρχαν δεξαμενές για την ύδρευσή του, μητρόπολη, αποθήκες πυρομαχικών, ανεμόμυλος, αλλά και η απαραίτητη για τους Ενετούς Λότζια.

Κατά την πολιορκία του από τους Οθωμανούς προέκυψε ζήτημα σχετικά με την επαρκή του ύδρευση το οποίο λύθηκε από ένα μεγάλο οθωμανικό βόλι, το οποίο έσπασε μεγάλο βράχο και αποκάλυψε πηγή με νερό. Ενώ ολόκληρη η Κρήτη είχε υποκύψει στους Οθωμανούς, το φρούριο της Σούδας εξακολουθούσε να αμύνεται. Οι απότομες ακτές του μικρού νησιού και τα δυνατά του τείχη το έκαναν απόρθητο, παρότι ο κλοιός ολοένα και έσφιγγε και οι συνθήκες διαβίωσης των πολιορκημένων ήταν άθλιες. Κράτησε σχεδόν για μισό αιώνα και παραδόθηκε τελικά το 1715 στους Οθωμανούς.

Σήμερα από τα ενετικά αρχιτεκτονικά του μέλη διασώζονται λίγα τμήματα κι αυτό που βλέπουμε είναι κυρίως οι μετασκευές και οι επιδιορθώσεις των Οθωμανών.

Χαρακτηριστικά

Τύπος Μνημείου

Κάστρο

Κατάσταση Μνημείου

Κλειστός

Περίοδος

Ενετική Περίοδος, Οθωμανική περίοδος

Διεύθυνση

Νήσος Λεύκη (Σούδα)

Σχετικές Διαδρομές και Μονοπάτια

Περιβαλλοντικοί Δείκτες

ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ

Προσβασιμότητα

Για το Rural Greece η προσβασιμότητα είναι θεμελιώδης για την ενίσχυση της τουριστικής εμπειρίας χωρίς αποκλεισμούς. Ακολουθώντας τις αρχές της συμπερίληψης και της ισότητας, το Δίκτυο Τουρισμού Υπαίθρου epaithros και οι επιχειρήσεις-μέλη του εργάζονται συνεχώς για την ενίσχυση των παρεχόμενων τουριστικών υπηρεσιών, διασφαλίζοντας ότι όλοι οι επισκέπτες, έχουν την ευκαιρία να βιώσουν την αυθεντική ομορφιά της ελληνικής υπαίθρου.

Βιωσιμότητα

Η αειφορία στον τουρισμό αναφέρεται σε έναν τρόπο ανάπτυξης του τουρισμού που σέβεται και προστατεύει το περιβάλλον, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει την τοπική οικονομία και διαφυλάσσει τις πολιτιστικές παραδόσεις. Στόχος του βιώσιμου τουρισμού είναι να προσφέρει μοναδικές και αυθεντικές εμπειρίες στους επισκέπτες, χωρίς να επιβαρύνει το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι οι τοπικές κοινότητες επωφελούνται από την τουριστική δραστηριότητα.

Αυτός ο τύπος τουρισμού βασίζεται σε τρεις πυλώνες:

  1. Περιβαλλοντική αειφορία: Διατήρηση του φυσικού τοπίου και των οικοσυστημάτων, με δράσεις για τη μείωση της ρύπανσης, της κατανάλωσης ενέργειας και των αποβλήτων.
  2. Οικονομική αειφορία: Στήριξη των τοπικών οικονομιών, ενίσχυση των μικρών επιχειρήσεων και δημιουργία θέσεων εργασίας, με σεβασμό στους φυσικούς πόρους της περιοχής.
  3. Κοινωνική αειφορία: Σεβασμός στην τοπική κουλτούρα και τις παραδόσεις, ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και διασφάλιση ότι οι τουριστικές δραστηριότητες ωφελούν την ποιότητα ζωής των κατοίκων.

Με την αειφορία στον τουρισμό, οι επισκέπτες μπορούν να ζήσουν αυθεντικές εμπειρίες, γνωρίζοντας ότι ο αντίκτυπος του τουρισμού στην περιοχή είναι θετικός και διαρκής για τις μελλοντικές γενιές.

Τοπικότητα

Για το Rural Greece η τοπικότητα αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για την ανάπτυξη του βιώσιμου τουρισμού, καθώς προάγει την ισχυρή σύνδεση του τουριστικού προϊόντος με την τοπική κοινωνία, οικονομία και πολιτισμό. Μέσω της τοπικότητας, οι επισκέπτες αποκτούν την ευκαιρία να εξερευνήσουν αυθεντικά στοιχεία του προορισμού, όπως τα τοπικά προϊόντα, τις παραδόσεις και την κουλτούρα της περιοχής. Αυτό όχι μόνο ενισχύει την τοπική οικονομία, αλλά βοηθά και στη διατήρηση και ενίσχυση των τοπικών επιχειρήσεων, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και υποστηρίζοντας την ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων.

Επιπλέον, η τοπικότητα συμβάλλει στη βιωσιμότητα του τουριστικού τομέα, καθώς μειώνει τη χρήση πόρων από άλλες περιοχές και ενθαρρύνει τη χρήση τοπικών αγαθών και υπηρεσιών, περιορίζοντας το οικολογικό αποτύπωμα των τουριστικών δραστηριοτήτων. Έτσι, η ενσωμάτωση της τοπικότητας στις τουριστικές πρακτικές ενισχύει τη συνείδηση της αειφορίας, τόσο στους επισκέπτες όσο και στις τοπικές επιχειρήσεις, δημιουργώντας έναν πιο υπεύθυνο και αειφόρο τουριστικό προορισμό.